“You want to make a phone call to book a hotel?”, vraagt ze met een brede glimlach. Ik kijk haar enigszins vragend aan. “Maybe you have better luck!”, voegt ze er snel aan toe. De olijke dame van Air Niugini, Papua’s nationale luchtvaartmaatschappij, overhandigt me vanachter de balie de telefoon. Na veertig uur non stop reizen zijn mijn hersenen overgestapt op een droomstand. Ik knik, glimlach en pak de telefoonlijst met hotels aan.
Een half uur geleden ben ik geland op Jackson Airport, de luchthaven van Port Moresby. Van Port Moresby zou ik doorvliegen naar Madang. In dit stadje aan de noordkust is het kantoor van VSO gevestigd. De eindstreep was in zicht. Nadat ik m’n bagage heb opgehaald (in Brisbane raadden ze me aan zelf de transfer van m’n bagage te regelen, ‘just to be sure’), hoor ik bij de check-in balie dat de vlucht geannuleerd is. Er is te weinig personeel.
“We are fully booked up”, is het standaardrecept. Ook wij kunnen geen hotel vinden. Inmiddels is ons groepje aangedikt. Allison, 29 jaar, blond haar, verloskundige uit Sydney, gaat twee weken duiken met haar vriend ten westen van Madang. Bryan, Iers type, breedgeschouderd, komt uit Perth en is technisch adviseur bij een mijnbouwproject in de highlands. Hij vliegt een dag of vier om onderzoek te doen naar een nieuw mijnproject.
Na lang zoekwerk, waarbij de Air Niugini dame inmiddels een tweede telefoon heeft ingeplugd, vinden we in gebroederlijke samenwerking een simpel hotel. We hebben geluk. Wij zijn de enigen die in de internationale aankomsthal wachten. De gestrande reizigers in de vertrekhal voor binnenlandse vluchten, moeten zichzelf zien te redden.
Het hotel ligt niet ver van het vliegveld. Overal lopen mensen. De auto stuitert over de weg vol gaten. Langs de weg verkopen mensen betelnoten, de nationale softdrugs van PNG. Mijn badkamer wordt bewoond door kakkerlakken. Met het licht aan verdwijnen ze langzaam in de voegen naast de douchebak. Op bed val ik ondanks alle nieuwe indrukken bijna gelijk in slaap. Blij dat ik eindelijk gestrekt kan. Te moe om me zorgen te maken over een paar insecten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten