Markt in Madang

Een drukte van belang. Overal zitten marktlui met hun waren. Sommigen hebben slechts een klein kleedje en verkopen maar een artikel. Anderen hebben een uitgebreid assortiment. Wortels, pinda’s, courgettes, aubergines, uien, aardappelen, bananen, knoflook, gember, galanga, allerlei groene bladgroenten, en heel veel groente en fruit die ik niet ken…

Vooral de highlanders verkopen lekkere groenten. Alleen hebben de locals die gisteren net van de markt getrapt. Ze hadden de beste plaatsen op de verhoging onder het overkappinkje. Ze betaalden dan ook het meest. De andere marktlui nemen hun plaats niet in, dat is te duur! Waarschijnlijk nemen de highlanders dan ook snel weer hun plaats in.

Struinen over de markt is een goed tijdverdrijf. Ik koop een bilum, een traditioneel geweefde kleurrijke tas, en slippers. Als ik nu nog buai (betelnoot met lime: soort van softdrugs) zou kauwen en uitspugen ben ik goed op weg met integreren.

Mijn eerste buai kauwsel. Volgens de locals geen slecht resultaat...

Als we van de markt weglopen is er rumoer. Het geluid zwelt aan. Een grote groep mannen zwerft als een groepje kleine voetballertjes over straat. Niemand lijkt zich er echt om te bekommeren. Het schijnt de normale gang van zaken te zijn op vrijdag en zaterdag. Vrijdag is payday. Het geld van veel jonge mannen wordt direct aan de alcohol besteed.

Wat dat betreft verschilt PNG niet zo veel van Nederland...