4 mei 2008

Op zoek naar de laatste Maori

Ik ben toch al aardig verwend de afgelopen jaren. Maar jee, wat is het mooi hier! Het land van Lord of the Rings bestaat echt... Na bijna twee weken Nieuw Zeeland en meer dan 3000 kilometer in m'n kleine, maar comfortabele huurauto'tje te hebben rondgetoerd, durf ik dat wel te concluderen.

Leegte. De regio Auckland heeft 2.000.000 inwoners, Nieuw Zeeland pak en beet 4.000.000. Het land is enorm. Van het zuidelijkste puntje naar het noordelijkste is iets van 2000 kilometer. Leegte dus. En ook leuk voor de gemiddelde kaaskop; het is enorm bergachtig. Gisteren wandelde ik nog op een vulkanische top in de sneeuw, eergisteren in m'n t-shirtje op het strand en vandaag in de herfstregens in Auckland.

Wat ben ik trouwens blij met onze Nederlandse steden. De steden zijn erg Amerikaans (niet dat ik ooit in de USA ben geweest, mjin bron: de televisie en plaatjesboeken). Brede wegen, geen autovrije centra, veel laagbouw, overal parkeerplaatsen, grote winkelcentra buiten de stad. Rond de steden strekken grote buitenwijken zich uit, met vrijstaande huizen, zes parkeerplaatsen per huis en mooie slingerende lanen met eikenbomen. Suburbia in meest prachtige vorm. Maar zou er van m'n levensdag niet willen wonen!

Wat betreft het uitgaan doet Nieuw Zeeland me aan Engeland denken. Op elke straathoek een sportsbars met schreeuwende televisies die elk fatsoenlijk gesprek onmogelijk maken. Veel Ierse pubs (ook met televisies) en op elk moment van de dag dronken figuren die lallend over straat zwalken. Niet geheel toevallig spreken deze lallende mensen ook nog eens Engels!

Nieuw Zeeland, was dat niet het land van de Maori's? Gek genoeg kan ik alle maori's die ik gezien heb op twee handen tellen. Ik heb me laten vertellen dat er zelfs geen volbloed Maori meer bestaat. Maar halfbloed Maori's zijn ook schaars. Ondertussen zijn wel alle nationale parken ingericht op de heilige gronden van de Maori's, gaan negen van de tien dorpjes door het leven onder een Maori naam, zijn hele wandeltochten uitgezet door de bossen van de Maori's en gaat de toeristenindustrie aan de haal met de Maori cultuur. Wel beetje schijnheilige bende zeg. En dat dansje met rugby vind ik in een keer ook een stuk minder leuk!

Terug maar weer naar de natuur, anders wordt het nog een negatief verhaal ook. Aan het lijstje door mij gespotte zeldzame diersoorten heb ik naast de huismus, eekhoorn en ree, de geelogige pinquins, heel veel schapen en een drietal zeeleeuwen toegevoegd. Echt supergaaf om die grappige pinquins de zee in te zien waggelen met op de achtergrond een rode zonsopkomst! Zeeleeuwen zijn vooral groot en minder lief, ze zijn berucht om hun agressieve houding naar opdringerige mensen.

Nog anderhalve week Nieuw Zeeland en dan op naar Australie! Ik heb een paar foto's op m'n flickr-site gezet: klik hier.
groeten!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten