Blind vertrouwen

Bizar hoe klantonvriendelijk vliegvelden eigenlijk zijn. Iedere, fors betalende, klant wordt van top tot teen doorgelicht. Je mag niet al je spullen meenemen die je mee zou willen nemen (ieder vliegveld). Je moet je schoenen uitdoen en in een speciaal apparaat stoppen (London Heathrow), je krijgt een explosieventest, waarbij ze je shirt en je handbagage op dynamietresten testen (echt bizar! weer London), je hele tas wordt leeggehaald voor een paar kruimels Liga (Brisbane Airport, zie bericht Televisie held).

Alsof het nog niet beroerd genoeg is, moet je voor alle controles ook nog eens lang in de rij staan. Ik voel me bijna crimineel…

In Papua Nieuw Guinea doen ze dat anders. Om te beginnen hoef je niet door allerlei poortjes. Je loopt met je bagage langs de douaniers. Deze vragen je wat er in je tas zit. Je geeft netjes antwoord. In mijn geval boeken en kleren. En je lacht. Niet vergeten, heel belangrijk! En dan mag je door.

Wauw, blind vertrouwen, waar zien we dat nog?

De bagage'band' op het vliegveld van Madang

PS. Inmiddels ben ik er achter dat het zwaartepunt van de Papuase ‘security check’ bij de ingang van de vertrekhal is gesitueerd, voorafgaand aan het inchecken van je vlucht. De procedure bij deze ‘security check’ is even strikt als bij aankomst. Gebaseerd op blind vertrouwen, dus: vraag, antwoord, lach en loop door!