Autoslingeren en tsunami’s

Aan de verkeerde kant van de weg en links schakelend slinger ik over de hoofdweg van Madang. Ondanks het open raam gutst het zweet van m’n voorhoofd. Mijn shirt plakt aan m’n rug en de stoel. ‘Is het de adrenaline of de felle zon en de hoge luchtvochtigheid?’ vraag ik mezelf af.

In Madang heb ik al twee keer gereden in de truck en het busje van VSO. De drie auto’s van VSO zijn dringend aan vervanging toe. David, voormalig volunteer in Gambia en China, is bezig met een omvangrijke controle van de veiligheid van VSO’ers in Papua Nieuw Guinea. Hij vindt het niet langer verantwoord: “Stel dat er een tsunami komt. Dan moeten we alle VSO’ers in laaggelegen delen heel snel kunnen evacueren. Als de auto dan niet start, hebben we een groot probleem.”

De VSO auto’s misstaan overigens niet tussen het overig wegverkeer. Misschien maar goed ook, gelet op de slechte gesteldheid van de wegen. Autorijden staat gelijk aan manoeuvreren langs de vele gaten in de weg. De moeilijkheidsgraad is hoog door de grote horden voetgangers aan de ene kant en de slingerende tegemoetkomende auto’s aan de andere kant. Dronken bestuurders hebben er baat bij. Zij vallen in dit slingergewoel totaal niet op.

VSO-chauffeur Alfonse tussen 'zijn' auto's

Door het gebrek aan openbaar vervoer en taxi’s is personenvervoer voor vele autobezitters een inkomstenbron. PMV’s (public minivans) rijden af en aan. Voor 10 eurocent naar de andere kant van de stad, ideaal. Grotere jeeps en trucks met passagiers in de open laadruimte brengen mensen van het omringende platteland naar het centrum van Madang.

Infrastructuur en vervoer is in PNG een groot probleem. Zo vanzelfsprekend wij kriskras door Nederland rijden, treinen of fietsen, zo gecompliceerd ligt het hier. Neem bij voorbeeld Port Moresby. De hoofdstad is niet over de weg bereikbaar vanaf de binnenlanden en het noordelijke deel van PNG. Een groot deel van de Papua’s woont nu juist in deze gebieden. Waar Den Haag regelmatig garant staat voor ‘ver-van-ons-bed-shows’, heeft Port Moresby de eer dat letterlijk te zijn voor menig Papua.

Dwars over het hoofdeiland van PNG loopt de Highlands Highway. Deze weg verbindt de kuststad Lae (bijna 100.000 inwoners) met de bergachtige, maar dichtbevolkte binnenlanden. Tussen de steden en dorpen in het noorden en de binnenlanden rijden particuliere lange afstand busjes. Deze zijn echter nogal eens het doelwit van raskols (bandieten). Voor veel interlokaal vervoer ben je daarom in PNG al gauw aangewezen op het vliegtuig. Helaas is dat voor het grootste deel van de Papua’s niet te betalen.

Dedey is ober in de Madang Lodge. Het resort waar VSO-volunteers tijdens hun oriëntatie en training verblijven. Dedey komt oorspronkelijk uit een klein dorpje in de provincie Madang, hemelsbreed minder dan 100 kilometer van de stad. Toch kan hij alleen naar zijn familie met het vliegtuig. De prijs voor een enkele reis is 280 Kina (ongeveer € 70). Zijn familie heeft hij al 3 jaar niet gezien.



PS. De kans op een tsunami is groot in PNG. Het land kent regelmatig grote aardbevingen, waarbij een 6 of 7 de schaal van Richter gangbaar is. Nog in 1998 is een hele stad weggevaagd door een tsunami die drie grote golven kende. De hoogste golf was ongeveer 10 meter!