Een willekeurige maandagmorgen

Ik heb de maandagochtend editie van de Post Courier voor me liggen. Papua Nieuw Guinea is één van de slechtste landen om een bedrijf te starten. Dat is de uitkomst van een onderzoek van de Wereldbank. Zelfs in vergelijking met Afrikaanse landen komt PNG er slecht uit. Eén van de belangrijkste oorzaken is corruptie. Alles en iedereen lijkt corrupt hier.

Ik sla de pagina om. De ondernemers in Kundiawa hebben schoon genoeg van de vele stroomuitval, de dagelijkse afsluiting van het water en de verstoringen op het telecommunicatie netwerk. De nieuw leven ingeblazen Kamer van koophandel heeft een vertegenwoordiger van het overheidsbedrijf Telikom uitgenodigd om hun vergadering bij te wonen. Maar helaas, niemand kwam. De voorzitter van de Kamer vertelde me vorige week dat hij weinig kans ziet op een samenwerkingsproject, zolang de overheid geen basisvoorzieningen levert. Daar gaat mijn idee.

Vandaag of morgen is er een rechtszaak. Hamvraag is wie de voormalige baas tijdelijk mag opvolgen, de baas die door hetzelfde gerechtshof twee weken geleden uit zijn functie is gezet (zie Strijd in de ambtelijke arena) In het provinciekantoor is het nog steeds chaos. De met een coupe binnengekomen illegale baas heeft vandaag bekend gemaakt dat hij ongeveer 20 hooggeplaatste mensen vervangt. Mijn afdelingshoofd kan vertrekken. Alle hoofden van de zes districten mogen eveneens vertrekken. In de plaats van deze groep, stelt hij zijn eigen mensen aan. Dat zijn de mensen die al een tweetal weken rondhangen op het provinciekantoor, aasgieren zou je kunnen zeggen.

Ik probeer een aantal mensen op kantoor te treffen om projecten te bespreken. Ik tref weinig collega’s aan. Een deel is bezig om het schoolgeld voor hun kinderen te organiseren en de kinderen naar school te brengen. Een ander deel is nog steeds niet op het werk vanwege de chaos. Alleen de directeur van ‘Jeugd, vrouwen en gemeenschapsontwikkeling’ tref ik aan. Hij vraagt me morgen terug te komen, in afwachting van een nieuwe rechterlijke uitspraak. Op het lijstje van de baas zie ik dat ook hij ontslagen is.

Naar huis maar weer dan. Wederom vroeger dan verwacht. Het was een zware ochtend. Helaas maar waar, voor Simbu is het een willekeurige maandagmorgen. Toch kan ik er nog niet aan wennen. Werken bij Regio Twente was niet altijd even gemakkelijk, maar in vergelijking tot Simbu …

Morgen maar weer eens kijken wat de dinsdagochtend brengt.